Tarih : 1 Ocak 2009
Yer : Günaydın kebapçısı ,Etiler
Eşim ve kızımla beraber aile dostlarımızla birlikte yeni yılın ilk günü birlikte keyifli bir öğle yemeği yiyoruz. Her zamanki gibi konu yine politika ve ne olacak bu memleketin hali...
Aile dostumuz bize Kanada göçmenliğinden bahsetti. Özellikle yeni yetişmekte olan kızımızın geleceği ve eğitimi için ve nihayetinde tüm ailenin kanada pasaportu alacak olmasının avantajlarından bahsetti. Ben de bir süre önce Persepolis'i seyretmiştim ve çok etkilenmiştim kız çocuğu annesi olarak.
Yurt dışında yaşamanın ,okumanın insana çok şey kattığını düşünmüşümdür. Benim çok istememe rağmen hiçbir zaman böyle bir imkan ve şansım olamadı:( Bu nedenle bu fikir bana çok güzel geldi. Cevdet de uzun yıllar yurt dışında yaşadığı için gurbetin çok zor olduğunu çok çok iyi biliyordu ve kesinlikle karşı çıktı."Ben bu yaştan sonra oralara gidip sil baştan başlayamam" dedi!
Fakat ben yine de araştırmaya karar verdim ve bu tarz göçmenlik işlerini yapan şirketleri inceledim. Başvuru için 3 kategori var. Yatırımcı,girişimci ve Kanada'nın belirlediği iş grupları. İlk ikisinde belirli bir miktar para yatırman gerekiyor başvuru için.Cevdet'i zaten buna ikna etmem mümkün değildi. Sadece skilled workers kategorisinden başvuru yapabilirdim ve Montreal'de bu işleri yapan bir avukatla iletişime geçtim (Bu avukatla başvuru yapmış arkadaşlarımdan aldığım referansla). Bilgilerimizi verdim,beklemeye başladım. Tesadüfen bir iki ay sonra bu avukat Türkiye'ye geliyordu.İstanbul'daki randevumuza Cevdet'i zorla götürdüm. Sadece skilled workers kategorisini şu aşamada düşünebileceğini , o şekilde olursa işlemlere başlayabileceğimizi belirtti. Haklı olarak işini bırakmak istemiyordu. Sanırım bu görüşme Mart ayındaydı. Bize işlemlerin ortalama 2 yılda neticeleneceğini söyledi. Zaten bizim de bir acelemiz yoktu. Nisan Mayıs civarı resmen başvuru formlarını doldurduk. Daha sonra bizden istenen evrakları topladık. Diplomalar, savcılıktan temiz kağıdı. Cevdet'in bunları toplaması gayet yavaş oldu:)) İşleri mümkün olduğunca ağırdan alıyordu. Bu arada da Kanada'yı oradaki yaşamı,eğitimi vs. inceledikçe sanırım yavaş yavaş fikre alışmaya başladı. Beril'in eğitimine harcanan para ve karşılığında elde edilenlere bakınca fikir somutlaşmaya başladı. İstanbul'da da yaşam iyice çığırından çıkmaya başlamıştı bizim için . Gittikçe daha dar bir alan içinde yaşamaya başladığımızı farkettik.
Bu arada süreç devam ediyordu. Avukat arada bizden doldurmamız gereken evraklar gönderiyor biz de dolduruyorduk.
Algıda seçicilik , etrafımızda bizim gibi birçok aile olduğunu farketmeye başladık. Babalar İstanbul'da kalıp para kazanmaya devam ediyor. Anneler ve çocukları Kanada'da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder